Fleurige ontdekkingsreis

Het is zomer 1990 en ik zit op een kussentje op de zacht geurende matten van rijststro in een restaurant in Tokyo. Er klinkt sfeervolle muziek: een snaarinstrument samen met gezang. Een serveerster in kimono zet voorzichtig de stijlvol opgemaakte borden op tafel. Een visgerecht met dungesneden, opgerolde komkommer met daar omheen geschikte kleurige confetti van bloemblaadjes: anjer (Dianthus), vlambloem (Phlox) en versnipperde rozenblaadjes. Zo verfijnd en zo sfeervol; ik ben betoverd. Ik ben in Tokyo om bloemschiklessen te verzorgen aan bloemisten in opleiding maar dit is schikken met bloemkleuren en -smaken op een bord. Eetbare bloemen. Het is een dimensie van bloemen waarvan ik het bestaan niet wist. Wat een ontdekking. Ik ben 28 jaar en beleef mijn eerste eetbarebloemendiner. Dat smaakt naar meer.

Terug in Nederland gaat mijn ontdekkingsreis verder. Ik verzamel alle boeken over eetbare bloemen die ik kan vinden en zaai viooltjes (Viola) en goudsbloemen (Calendula) in mijn tuin. Ik geef mijn kinderen Oost-Indische kers (Tropaeolum) door de salade. Ze proeven de pittig smakende bloemen aarzelend maar gaan niet huilen en houden nog steeds van me. Ik trakteer mijn vrienden op sushi met Japanse chrysant (Glebionis segetum) en afrikaantjes (Tagetes). Ze kijken me een beetje meewarig aan. Maar nadat ik ze ik over bloemen met smaak vertel, willen ze stekken voor hun tuin om hun etentjes en hun huwelijk op te fleuren. Erg weinig mensen weten iets van eetbare natuur. Het is mijn passie en missie om het verhaal over de fleurige eetbare natuur te vertellen. Als meer mensen hiervan gaan genieten, gaan we er ook beter voor zorgen, is mijn overtuiging. En dat is broodnodig. Want wij hebben de natuur nodig, de natuur heeft ons, mensen, niet nodig.

Het avontuur van de eetbare natuur. Ik hou ervan. Want wanneer pluk je nou, tijdens een fietstochtje een bloemetje of blaadje van een plant om te proeven? Bijvoorbeeld een wilde soort rucola, ook wel grote zandkool genoemd (Diplotaxus tenuifolia) die algemeen voorkomt in Nederland. Deze rucola is veel lekkerder dan die uit een plastic zakje van de supermarkt. Je herkent het aan de fijne gele bloemetjes (ook heerlijk). Spannend? Als het naar rucola ruikt, dan ìs het ook rucola want heeft geen giftige dubbelganger.

Je hoeft trouwens niet op reis om eetbare natuur te ontdekken. Stokrozen (Althaea), rozen (Rosa) en hartlelie (Hosta) zijn allemaal smakelijke bloemen die misschien al jaren in je tuin groeien en bloeien. Of bij je buren. Twee jaar na aanschaf is het veilig om de bloemen te proeven, in verband met gebruikte pesticiden tijdens de teelt. Ruil je planten met je vrienden want duurzaam en gratis. Of koop je planten en zaden biologisch. Je wilt toch niet dat de bijen en vlinders dood neervallen nadat ze van jouw planten hebben gesnoept?

Met eetbare bloemen verras je je bezoek altijd, telkens opnieuw. Of benut het als spannende gesprekstof bij een eerste date: ‘Wil je mijn goudsbloemen proeven?’ ‘Nee dank je. Ik hou niet van die malligheid’. Dat is dan ook meteen maar duidelijk.