Altijd Voorproeven

Altijd Voorproeven (Column in Stadstuinieren 2-2020)

Mijn tante Tine is mijn oude lieve tante van 86 jaar die net als ik gek is op tuinieren. Altijd als ik op bezoek kom lopen we samen door haar tuin om te genieten van haar geurende rozen. Ze wijst haar nieuwste phlox aan met het prachtig roze randje. Altijd moet er even iets verplaatst en altijd krijg ik meerdere stekken voor mijn eetbare-bloementuin. Het maartse viooltje. De schattige oranje begonia die weelderig in haar patio groeit. De roze primula’s die ik nu zelf ook royaal uitdeel.

Een andere gezamenlijke hobby is koken; door haarzelf steevast kokkerellen genoemd. Vroeger bij opa en oma Koster thuis, leerde ik van haar de lekkerste hapjes maken voor bij de borrel. Het was knus en gezellig in dat kleine keukentje van mijn opa en oma. Ik weet het nog goed. En altijd voorproeven.

Tine is een gezellige tante om bij op bezoek te gaan. Ik spreek af om lunch voor haar te maken en  neem de ingrediënten mee voor een heerlijke gevulde soep. Twee soorten vis, prei, paprika en een aardappeltje voor wat stevigheid. En natuurlijk bloemen uit mijn eetbare-bloementuin. Mijn nieuwste aanwinst, de paarse muurbloem (Erysimum cheiri) begint net prachtig te bloeien en de twee eerste bloemen gaan mee. Vorig jaar proefde ik voor het eerst de gele muurbloem: smaakt als gepeperd koolzaad. De zalmroze muurbloem smaakt iets pittiger. Ik ben benieuwd of de paarse net zo lekker is. Ook vlinders zijn fan van de muurbloem: het koolwitje. Begrijpelijk. Want muurbloemen behoren samen met alle koolsoorten tot de geheel eetbare kruisbloemigenfamilie (Brassicaceae). Ik laat zelf  mijn palmkool en boerenkool expres doorschieten vanwege de smakelijke bloemen.

Ik proef de gevulde vissoep. Heerlijk. De florale touch geef ik met afrikaantjes en sieruitjes. Die geven altijd smakelijke vrolijkheid. Als laatste leg ik de paarse muurbloemen op elk bord. Prachtig. Snel nog een paar foto’s maken. We wensen elkaar smakelijk eten en nemen een grote hap. Maar opeens trekt tante Tine een vies gezicht en zegt dat de soep bitter smaakt. Nee toch? Maar ook ik proef een bittertje. ‘Een bittertje?’ zegt Tine. ‘Deze Soep Smaakt Afschuwelijk.’ Ze heeft gelijk. De heerlijke soep is veranderd in een duivelse brij. Oh nee. De paarse muurbloem. Die had ik niet geproefd. Wat een sof. Uitgerekend tante Tine leerde mij om altijd alles voor te proeven.

Thuisgekomen ga ik op onderzoek. Wikipedia zegt dat alle kruisbloemigen eetbaar zijn maar niet allemaal even lekker smaken. Duh. Zo jammer want ik vind muurbloemen erg mooi en bijzonder met al die bloementinten met verschillende smaken op één bloemstengel. En ik word nu toch ook wel benieuwd hoe de andere kleuren muurbloemen smaken. Wie helpt me bij mijn onderzoek? Wie heeft oranje en/of donkerrode muurbloemen in de tuin, durft ze te proeven en mailt mij vervolgens hoe ze smaken? Super bedankt alvast. Zelf proef ik ter controle nog eens het paarse muurbloemetje: inderdaad afschuwelijk bitter. Ik ruk het gedrocht uit de grond en smijt hem in de gft-bak.

Door Anna Koster (klik hier voor meer Stadstuinieren